Alles loopt op rolletjes, totdat je gedachten weer een loopje met je nemen. En heel eerlijk? Als HSP ontkom je er bijna niet aan… Jouw brein is nou eenmaal overactief. Het observeert, signaleert, analyseert en overdenkt. Vooral dat laatste kan je nogal eens in de weg zitten. Ben je net zo lekker bezig en daar komen ze weer, die gedachten, een hele stroom. Je herkent ze vast:

‘Wat bedoelde ze eigenlijk met die opmerking?’ ‘Had ik dit niet beter anders kunnen verwoorden?’ ‘Misschien moet ik toch nog even een klein beetje aanpassen aan het werk dat ik net heb afgerond?’ ‘Als ik dit zo doe, wat zullen anderen daar dan van denken?’ ‘Misschien is dit toch niet de juiste keuze?’ Wie zit er op mij te wachten?’ ‘Ik zie door de bomen het bos niet meer, waar moet ik beginnen?’ ‘Hoe combineer ik mijn werk & kinderen en hoe zorg ik ervoor dat ik nog tijd overhoud voor mezelf?’ Hoe flans ik een fatsoenlijke maaltijd in elkaar, terwijl ik geen energie meer heb om te koken?’ ‘Ja, maar de kinderen…’

Herken je ze? Die gedachten die ervoor zorgen dat je je als verlamd voelt? Zo overweldigend dat je niet meer weet hoe je vooruit moet? Dat je graag iemand zou hebben die je wat praktische tips geeft, zodat je weet hoe je weer door kunt en focus houdt?